 Wysłany:
Sob 11:52, 02 Gru 2006 Temat postu: |
| Śmiszne. Fajne. Skąd to wziąłeś i czy jest tam więcej tego typu scenek? |
| Wysłany:
Czw 13:57, 20 Paź 2005 Temat postu: |
eeeeeeeeeee............ napewno nie warcraft, zresztą nic z książek....... tylko z neta...... ale i tak fajne  |
| Wysłany:
Sob 21:54, 15 Paź 2005 Temat postu: |
| Ale skąd ją znam A no włąśnie necro Warcraft |
| Wysłany:
Sob 21:33, 15 Paź 2005 Temat postu: |
| thx |
| Wysłany:
Czw 23:54, 13 Paź 2005 Temat postu: |
| no niezła bardzo dobra |
| Wysłany:
Czw 23:53, 13 Paź 2005 Temat postu: |
| No to jest niezłe ale to raczej jakby była wyrwana kartka z jakiejś opowieści Warcrafta ale fajne trzeba przyznać |
| Wysłany:
Sob 9:42, 01 Paź 2005 Temat postu: mala scenka, moze sie przydac |
| Akcja dzieje się po zmroku. Przy niewielkim, dogasającym ogniu siedzi na niewielkich pieńkach dwóch zbrojnych orków w hełmach z krótkimi rogami. Rozmawiają nieco na boku małego, kilkunastoosobowego obozu leżącego na skraju lasu. Poniżej, w dolinie, znajduje się obóz ludzi.
RAGHAT: Nie wygramy tej bitwy. GRUND: Wojny też nie. RAGHAT: Tak myślisz? GRUND: Nigdy nie wygraliśmy żadnej wojny. Wierzysz, że teraz będzie inaczej? RAGHAT: Chciałbym. Do rozmawiających przychodzi rosły ork z szerokimi barami. Hełm z wielkimi rogami bawołu sugeruje, że to dowódca. DOWÓDCA: Przygotuj się. To już niedługo. GRUND: W porządku. Wielki ork odchodzi. W obozie zapanowuje lekkie poruszenie. RAGHAT: Dlaczego się zgodziłeś? GRUND: Ktoś musiał. RAGHAT: Ale dlaczego ty? GRUND: Jakie to ma znaczenie? RAGHAT: Skazujesz się na pewną śmierć. To nie ma dla ciebie znaczenia? GRUND: Wy jutro wieczorem przyjmiecie bitwę. Będzie was trzystu pięćdziesięciu i może garstka jeźdźców. Ludzi jest ponad tysiąc, z czego setka ciężkiej kawalerii, do tego są z nimi brodacze i ich działa. Sądzisz, że macie szanse? RAGHAT: Nie zwyciężymy, ale może przeżyję. Wtedy ucieknę na północ, do armii Thordora. Na razie wciąż się trzymają. Idą w góry i tam zamierzają się bronić. GRUND: Aż do końca... RAGHAT: ... GRUND (kręcąc głową z ponurym uśmiechem): Nie, przyjacielu, to nie dla mnie. Nie zamierzam ginąć niczym szczur, ukryty w najciemniejszej dziurze i przyparty do muru. Chcę umrzeć wolny. RAGHAT: Przecież wierzyłeś w zwycięstwo. Co się stało z tą wiarą? GRUND: Nigdy nie wierzyłem w zwycięstwo. Już w dniu, gdy goniec przybył z wieścią o wojnie, wiedziałem, że poniesiemy klęskę. Cieszyłem się, to prawda. Ale w zwycięstwo nie wierzyłem. RAGHAT: Więc dlaczego się cieszyłeś? GRUND: Dlaczego... Bo od dzieciństwa chciałem, byśmy się poderwali i pokazali, na co nas stać. Nie po to, by zwyciężyć, ale po to, by udowodnić, że nie jesteśmy urodzonymi niewolnikami. Żeby wreszcie odrąbać tą pięść, która od dziesiątek lat na nas spadała. Marzyłem o tym dniu, aż w końcu nadszedł. Z przybyciem gońca nastał dla nas świt, i to świt, który przyniósł wolność. Na jakiś czas zapada cisza. Do orków ponownie podchodzi Dowódca. DOWÓDCA: Dogaście ognisko. Grund... GRUND: Tak, wiem. Już idę. Dowódca odchodzi w głąb obozu. Orkowie wstają. Raghat zalewa żarzące się drwa wodą, następnie zasypuje je piaskiem. Twarz ma ściągniętą. RAGHAT: Jak mam cię przekonać... GRUND (kładąc rękę na jego ramieniu): Nie możesz. Ale możesz coś dla mnie zrobić. Jeśli jutro przeżyjesz... nie idź na północ, postaraj się wrócić do domu. A jeśli kiedykolwiek ci się uda znajdź Shauri. RAGHAT: Mam jej coś przekazać? GRUND: Tak. Powiedz jej... Od strony obozu dochodzi do ich uszu niski dźwięk piszczałki. Grund poprawia naramienniki i hełm. RAGHAT: Co mam jej powiedzieć? GRUND: Nie wiem. Wymyśl coś. RAGHAT (z uśmiechem, lekko rozbawiony): To nie będzie proste. GRUND (także z uśmiechem, choć bardziej odległym; wzrok ma skierowany gdzieś w dal): Nic nie jest proste. RAGHAT: Trzymaj się, przyjacielu. GRUND: Do zobaczenia. Grund odchodzi. Raghat siada na pniaku. Słyszy, jak kilku orków, stojących w kole, zagrzewa się cichym, bojowym zawołaniem. Odwraca się plecami do obozu i spogląda w dolinę, ku zbiorowisku ludzi. Nie patrzy, jak Raghat maluje sobie twarz. Nie patrzy, jak zakłada na plecy beczkę z prochem. fajne nie??to mozna wykorzytac jako mala scenke w grze, jakby BG naprzykald obserwowali wrogi oboz albo mieli objawienie, czarodziej korzystalby z jasnowidzenia itp. |